Mukozalar, Mikrobiyota ve Lenf Sistemi – İşlevsel Bir Etkileşim

Birçok şikâyet ancak birlikte ele alındığında anlaşılabilir

Tıpta şikâyetler çoğu zaman tek tek organlara ya da sistemlere atfedilir: bağırsak, bağışıklık sistemi veya mukozalar gibi. Ancak pratikte, özellikle kronik ya da tekrarlayan hastalıklarda, izole bir bakış açısının çoğu zaman yetersiz kaldığı görülür. Daha derin bir anlayış, ancak mukoza, mikrobiyom (eskiden flora olarak adlandırılırdı) ve lenf sisteminin işlevsel bir bütün olarak ele alınmasıyla mümkündür.

Mukoza – Vücudun aktif sınır yüzeyi

Mukozalar pasif koruyucu tabakalar değildir. Aksine, dış dünya ile vücudun iç ortamı arasında son derece aktif bir sınır yüzeyi oluştururlar. Görevleri, zararlı etkileri engellerken aynı zamanda gerekli maddelerin emilimini sağlamaktır.

Bu çift yönlü işlev en belirgin şekilde bağırsakta görülür. Bağırsak mukozası her gün büyük miktarda besin maddesini emmek zorundadır; bunu yaparken istenmeyen maddelerin, hastalık yapıcı mikroorganizmaların veya tam sindirilmemiş besin bileşenlerinin vücuda geçmesine izin vermemelidir. Bu nedenle, yüksek derecede seçici bir filtre sistemi olarak düşünülebilir.

Sağlıklı yetişkinlerde bağırsak mukozasının geçirgenliği öyle düzenlenmiştir ki, esas olarak yalnızca tamamen sindirilmiş, küçük moleküllü maddeler kan veya lenf dolaşımına geçer.
(Bebeklerde ise bağırsak mukozası henüz tam gelişmemiştir ve daha geçirgendir. Bunun nedeni, bebeklerin anne sütüne bağımlı olması ve bu geçirgenliğin bazı bağışıklık antikorlarının geçişi için gerekli olmasıdır.)

Bağırsak mikrobiyomu – Koruma, düzenleme ve destek

Günümüzde sıklıkla bağırsak mikrobiyomu olarak adlandırılan bağırsak florası, bu süreçte merkezi bir destekleyici rol üstlenir. Sindirime katılır, metabolik ürünler üretir ve mukozayı hastalık yapıcı mikroorganizmaların yerleşimine karşı korur.

Stabil ve çeşitli bir bağırsak florası, mukozanın bariyer işlevini sürdürebilmesi için büyük önem taşır. Bu denge; enfeksiyonlar, tek yönlü beslenme gibi nedenlerle bozulduğunda, mukozanın koruyucu işlevi de zayıflayabilir.

Lenf sistemi – Taşıma, kontrol ve bağışıklık savunması

Lenf sistemi, mukozalar ve bağırsak florası ile yakından ilişkilidir. Taşıma ve filtreleme görevlerini üstlenir ve bağışıklık savunmasının merkezi bir parçasıdır. Doğrudan kana emilmeyen maddeler çoğu zaman önce lenf sistemine ulaşır.

Mukozanın geçirgenliği arttığında ya da bağırsaktan vücuda daha fazla yük bindirici madde geçtiğinde, lenf sistemi daha fazla zorlanır. Sürekli bir aşırı yüklenme, iltihabi süreçleri destekleyebilir ve bağışıklık düzenlemesini olumsuz etkileyebilir.

Tek bir sistem – Üç düzey

Pratik gözlemler şunu açıkça göstermektedir:
Bozukluklar nadiren yalnızca tek bir unsuru etkiler.

• Hasar görmüş bir mukoza lenf sistemini zorlar.
• Bozulmuş bir bağırsak florası mukozanın koruyucu işlevini zayıflatır.
• Aşırı yüklenmiş bir lenf sistemi, mukozalarda kronik iltihapları destekler.

Bu ilişkiler özellikle tekrarlayan mukoza iltihaplarında, kronik sindirim şikâyetlerinde veya artmış enfeksiyon yatkınlığında belirgin şekilde görülür.

Sağlık ve hastalığı anlama açısından sonuçlar

Bu bakış açısından, yalnızca semptomlara odaklanan yaklaşımların neden çoğu zaman kalıcı sonuç vermediği anlaşılır. Uzun vadeli bir denge, mukoza, bağırsak florası ve lenf sistemi arasındaki etkileşimlerin dikkate alınmasını gerektirir.

Bütüncül bir yaklaşım, konvansiyonel tıbbi yöntemleri dışlamak anlamına gelmez; aksine, onları daha kapsamlı bir anlayışın içine yerleştirmeyi ve tamamlayıcı tıp yaklaşımlarıyla desteklemeyi ifade eder.

Bu tür konular iridoloji (iris teşhisi) ile son derece iyi değerlendirilebilir.
Dilerseniz bir online danışmanlık randevusu da oluşturabilirsiniz.

Kaynaklar:

“Çocuklar için Doğal Tıp” (F. Garvelmann, S. Alber-Jahnson)

Pratik uygulamadan vakalar